O Uniwersytecie Trzeciego Wieku dowiedziałem się już w roku 2011. Jednak on działał w Bydgoszczy, a ja mieszkam w Nowej Wsi Wielkiej i jestem niepełnosprawny. Moja sytuacja finansowa nie była najlepsza i z żalem musiałem zrezygnować... Jaka była moja radość jak przeczytałem ulotkę w mojej gminie, że ten wspaniały U3W może być w Brzozie, albo Nowej Wsi Wielkiej!
Od razu zapisałem się, opłata jest nie wielka, a dojazd do pobliskiej Brzozy dogodny. Na pierwszym spotkaniu w auli pięknego Gimnazjum w Brzozie okazało się, że jestem jedynym mężczyzną wśród trzydziestu pań. W młodości nie miałem dużej szansy by studiować, bo praca zarobkowa, rodzina i dwie wspaniałe córki. One jednak szkoły pokończyły, najstarsza studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu jako prymus, robi doktorat w Poznaniu. Ja jako już ich niemłody ojciec, nie chcę być gorszy. Nigdy nie zapomnę tego uczucia, kiedy otrzymałem indeks studenta i mogłem odśpiewać hymn rozpoczęcia studiów.
Pierwsze wykłady bardzo ciekawe, a wykładowcy mili i szybko z nimi nawiązałem porozumienie. To wspaniała idea by seniorów co już mają sporo lat przeżytych, zachęcić do wspólnej nauki i poznania wiedzy, albo sobie jej przypomnienia. To nowe znajomości, wspólna pomoc, często walka z samotnością, gdy nasze dzieci po świecie się rozeszły. Tyle jeszcze jest w nas seniorach energii i ochoty do życia. Uniwersytet daje nam szanse by było wesołe i ciekawe, ale i to od nas samych zależy, my często sami nie wiemy ile w nas talentów jeszcze drzemie. Na naszym Uniwersytecie mamy szanse je poznać. Za nami już pierwszy semestr, a to jak na prawdziwych studiach poznawczy i ciekawy. Wykłady na wysokim poziomie, miła atmosfera i nadzieja że drugie półrocze będzie jeszcze wspanialsze. Jak już wiadomo jestem coraz więcej znanym poetą i literatem, raz w roku wydaje poezję, albo prozę, staram się pokazać co potrafię i na pewno czynnie się włączę do pracy w gronie moich młodszych koleżanek.
Nareszcie w naszym kraju ktoś pomyślał o ludziach trzeciego wieku. Wszyscy się starzejemy i dziś młodzi, jutro starcy. Po ukończeniu studiów na pewno napiszę nowele o wspaniałej Uczelni WSG, co daje szanse seniorom na ciekawe życie.
Jerzy Raś